სამის წესი (Sahm’s Rule) წარმოადგენს ეკონომიკური რეცესიის მარტივ და ეფექტურ საზომს, რომელიც შექმნა მაკროეკონომისტმა კლაუდია სამმა. ეს წესი ეფუძნება უმუშევრობის მაჩვენებლის ცვლილებას და განსაკუთრებით სასარგებლოა ეკონომიკური კრიზისის ადრეულ ეტაპზე გამოსავლენად.
წესის მიხედვით, რეცესია იწყება მაშინ, როდესაც უმუშევრობის სამთვიანი საშუალო მაჩვენებელი 0.5%-იანი პუნქტით ან მეტით აღემატება წინა 12 თვის განმავლობაში დაფიქსირებულ უდაბლეს სამთვიან საშუალო მაჩვენებელს. ეს ინდიკატორი 1970-იანი წლებიდან მოყოლებული უცდომლად მუშაობს – ის ყოველთვის აფიქსირებს რეცესიის დასაწყისს და არასდროს იძლევა ცრუ სიგნალს.
სამის წესი თავდაპირველად შეიქმნა როგორც ავტომატური ფისკალური სტიმულის მექანიზმი. იდეა მდგომარეობდა იმაში, რომ როგორც კი უმუშევრობის მაჩვენებელი მიაღწევდა კრიტიკულ ზღვარს, მთავრობა ავტომატურად დაიწყებდა მოსახლეობისთვის ფინანსური დახმარების გაწევას, რაც შეამცირებდა მოხმარების კლებას და შეარბილებდა რეცესიის სიმძიმეს.
თუმცა, როგორც თავად ავტორი აღნიშნავს, ეს წესი არ არის აბსოლუტური. შესაძლებელია ისეთი სიტუაცია, როდესაც უმუშევრობის ზრდის მიუხედავად, ეკონომიკის სხვა მაჩვენებლები (მაგალითად, მშპ-ს ზრდა და ინფლაცია) არ მიუთითებდეს რეცესიაზე.